Afgelopen zaterdag waren we te gast bij de Lindefluiters in Erp. Een aantal ging met de fiets want dat was gezond en een aantal was verstandig en ging met de auto. In de Paal was het verschil tussen gezonde en verstandige Zandhazen al snel niet meer te zien. We waren skon op tijd dus tijd genoeg tijd om relaxed in te drinken. De Lindefluiters liepen daarentegen allemaal gestrest rond. Waar is Klaas. Waar is die k.. Wij wisten het niet en het kon ons eerlijk gezegd ook geen biet schelen. Wij kwamen niet voor Klaas, wij kwamen voor de neie. Maar wie dat was wisten zelfs wij niet. Onze Roy was blij dat zijne maat Leon er ook was met zijn aanhang dus het zou wel weer een vet feestje worden en dat werd het ook. Eerst werd Klaas afgevoerd. Na een emotionele afscheidsrede van Perry werd hij door zijn maten afgevoerd en kwam het podium vrij voor de neie. Of hij darter is weet ik niet maar hij werd wel via het dartspel opgevoerd. Mels van Asseldonk, 24 jaar en nog vrijgezel is de neie. Al vlug bleek dat hij goed past bij Roy en Leon en samen hebben ze veel uren op de tafels doorgebracht. Ondertussen werden de beruchte worsten verloot waarbij wij er bekaaid af kwamen. Gelukkig zijn wij Zandhazen en ik heb nog nooit een haas aan een worst zien zitten. Kelding had ook weinig vertrouwen in de loterij en had voor haar paplippels een volle kreuge worst en kaas en andere vuiligheid meegebracht. En ze gingen me daar toch een potje asociaal staan te vreten. Nie normaal. Wij waren ondertussen al druk aan het hossen en sjouwen en onze prins muug aant maken. En dat hebben we volgehouden tot bij de Paal de lampen aangingen. Bij de Uilen waren ze toen al lang uit en ook veel paplippels lagen al op een oor. Volgevrete. Aangezien wij nog maar weinig hadden gegeten mochten we mee naar Henry en Anja. Daar was het met eier en steekassen nog goed toeven tot tigge de merge. En toen Bianca dan eindelijk tegen de kloeke borst van haar prins an lag zin die alleen maar dat prins zen toch verrekte skon is maar veel slaaptijd kost. Truste.
Zondags om 2 uur was iedereen weer in den Hazenpot behalve de fietsers die al halverwege Erp waren. Na het gebruikelijke kopje koffie trokken de meeste gezichten weer in een fatsoenlijke plooi en aangezien John zijn speech goed had voorbereid konden we met harmonie en dansclub met een gerust hart naar de Paal gaan. We waren ruim op tijd en konden dus wederom weer rustig gaan indrinken . Het was interessant om van de vader van Mels te vernemen dat Mels eerst Melchior heette naar 1 van de 3 wijzen uit het Oosten maar dat ze de naam na enkele jaren school toch maar veranderden in Mels want ne wijze zou het nooit worden. Maar hij was wel de vorst en ne goeie want hij hield van opschieten met het gezever. Ik moet zuipen , zeet ie en een feestje bouwen en daarom hadden de tafels het wederom zwaar te verduren. Maar het ging weer skon en weer gingen de lampen te vruug aan. Nu was dat wederom niet erg want bij Maarten wachtte Tillie met de eieren. En niet alleen eier want hadden we gisteren steekassen , vandaag kwamen de wielen. En met een klodder mayo en ketchup was het een heuse smulpartij. Zeker met een goeie borrel erbij. En die waren er volop. Ook Maartens tafel had het zwaar maar na een paar uur niet alleen de tafel. Ook de oogleden van de fanatieke borrelpruvers werden steeds zwaarder en ook de tong. Het zien en praten ging niet meer zo goed en dat was het moment om de aftocht te gaan blazen. T was mooi gewist. Roy en zijn Bianca waren ook wel vort een beetje moe en gingen recht te bed en toen Bianca in de stevige armen van Roy genesteld was keken ze elkaar een keer diep in de ogen en sliepen recht on. Prins zijn is gruwelijk skon maar het kost wel veel energie. Truste.